Hoe wij de “Netflix generatie” zijn geworden: we delen liever dan dat we bezitten

Vroeger betekende een uitgebreide DVD collectie of de nieuwste fiets dat jij helemaal The Man was, en zorgde ‘De Sims’ ervoor dat je alvast kon fantaseren over jouw toekomstige droomhuis. Nu onze generatie eindelijk oud genoeg is om het echte geld uit te gaan geven zien we opeens trends die bewijzen dat we misschien toch niet zo materialistisch zijn als gehoopt.

We delen liever dan dat we bezitten

Die DVD collectie kan je beter op zolder zetten, tegenwoordig betekent een filmpje kijken eigenlijk altijd Netflix. Het maakt ineens meer uit hoeveel films we hebben gezien dan hoeveel films we hebben. Hetzelfde geldt ook voor onze producten; de Swapfiets zorgt ervoor dat een fiets delen makkelijker is dan bezitten, en auto’s kopen we al helemaal niet!

We investeren niet

Wie altijd leeft alsof hij de dag erna zijn koffer kan pakken houdt niet van investeren. En als we dan toch investeren dan is dat meteen ook onze bron van inkomsten; je huis Airbnb je als je zelf op stap bent, en áls je een auto hebt dan deel je die met honderd anderen via Uber. Dit soort platforms hebben van elke bezitter een entrepreneur gemaakt, en het krioelt tegenwoordig van mensen wiens beroep Airbnb-host of Uber-driver is. Voor de rest van de samenleving is bezitten een onnodige attachement aan een plek, en kunnen we dat geld beter investeren in ervaringen.

We hebben massaal wanderlust

Wie niet minstens naar Zuid-Oost Azië is geweest telt tegenwoordig eigenlijk niet meer mee. Een maandje naar Zuid-Amerika vinden we de gewoonste zaak van de wereld, en wie geld wilt verdienen gaat een half jaartje naar Australië. Ons kapitaal is voornamelijk te tellen in de foto’s op instagram en voor de echte die-hard in de reistattoos van alle bezochten landen.

Waarom zijn wij nou juist de generatie die niet koopt?

  • We willen ons niet binden. Tegenwoordig kan alles en overal, dus waarom zou je je nu al ergens aan vast leggen?
  • We zien wat anderen hebben. Door social media wordt je constant blootgesteld aan mogelijkheden en andermans ervaringen, waardoor we zelf ook meer willen
  • Spullen zijn voor even, ervaringen voor het leven. Onze normen en waarden zijn verandert, plus we hebben ineens veel meer mogelijkheden dan vroeger
  • We willen uniek zijn. Ervaringen kan je beter personaliseren dan spullen
  • We worden constant geconfronteerd met het milieu. Uber telt niet echt als autorijden (is soort van carpoolen toch?) en tweedehands kleding kopen is geen teken van armoede maar van interesse in sustainability
  • Opscheppen mag. Misschien vindt niet iedereen je verhalen over Zuid-Afrika even interessant, maar vertellen over je reis mag altijd. Opscheppen over je nieuwe dure schoenen aan de andere hand, maakt je waarschijnlijk toch minder geliefd.

Moeten we dit nou erg vinden?

Nee echt totaal niet. Dat wij deze kansen krijgen is echt uniek en is een luxe die ons eigenlijk in de schoot geworpen is. We bereiden ons voor op een generatie van ouders met foto’s op Instagram en vrienden op Facebook, mooie verhalen en souvenirs en vooral niet bang om te delen. Niks mis mee en we hebben nog genoeg tijd om te investeren in de toekomst. Dus tot het zover is kunnen we niks beters doen dan er volop van genieten, en zo veel mogelijk meemaken.

Related Posts