Afgelopen week spraken wij even met Vincent Vos. Over zijn eerste magazine ‘Vos’ – dat door de hele Benelux verspreid ligt-, over zijn verleden en over zijn toekomst. Voor de mensen die hem nog niet kennen, een kleine introductie:
Vincent Vos, geboren Amsterdammer (de Pijp), verhuisde op jonge leeftijd naar Heiloo. Een dorp dat mensen tegenwoordig alleen maar kennen doordat zijn jongere broertje Twan (The Opposites) het vele malen door zijn lyrics heen schreeuwde. Vincent Vos is een bekende in de Nederlandse skateboard scene, zo vloog hij met zijn skateboard de hele wereld over en komt voor in verschillende skateboardvideo’s. Maar aan alles komt een einde, zo ook aan de skateboard carrière van Vos. Naar eigen zeggen: “Skateboarden heeft me veel gebracht, maar na een tijdje moet je ruimte maken voor de jongere generatie, het hen ook gunnen.” Als kind wilde Vos het liefst boswachter, schrijver of journalist worden. Daarna ambieerde hij een poosje een professionele carrière als hockeyer, wat hij dan ook op hoog niveau speelde. Maar hij irriteerde zich teveel aan teamspelers die het opfokten in zijn team, en maakte snel de carrièreswitch naar het individuele skateboarden terwijl hij netjes zijn opleiding Communicatie afrondde op de Universiteit van Amsterdam. Afgelopen maand heeft hij zijn eerste magazine ‘Vos’ gereleased, dat door de hele Benelux verkrijgbaar is. Wat best een prestatie is.
Je eerste magazine is een feit. Hoe is dat tot stand gekomen?
“Het bureau Vijf890 uit Rotterdam heeft me ongeveer 4 jaar geleden gevraagd of het mij wat leek een magazine te maken. Het idee van LINDA magazine, maar dan met mijn achternaam Vos er op. Dat was in de tijd dat elke BN’er begon met zijn naam op de voorkant van een magazine te zetten. Ik wilde dat een beetje nadoen, maar dan met een flinke korrel zout en een dosis zelfspot. Ik hou van zelfspot. Dat maakt alles een stuk eerlijker en meer ontwapenend. . De afgelopen jaren hebben we veel artikelen gemaakt met een bepaalde tijdsloosheid als doel. We hadden geen idee wanneer de release van het eerste blad zou zijn. Toch heb ik gemerkt dat bepaalde artikelen de tands des tijds niet doorstonden en hebben we er een aantal moeten schrappen. In die vier jaar blijkt je mening over wat leuk is toch te veranderen”
Je eerste magazine is al meteen een jubileum editie. Waarom is dat en kunnen we een tweede uitgave verwachten?
“De reden dat het een jubileum editie is, is omdat ik er zo lang mee bezig was, dat het tegen de tijd dat het in de winkels lag wel al voelde als een jubileum. En een tweede editie staat zeker op de planning. Wanneer, dat is nog niet helemaal zeker, maar het lijkt me leuk om er een speciale editie van te maken in samenwerking met Red Light Radio. Die bestaan binnenkort 5 jaar. En dan zal het bijvoorbeeld thema’s kunnen bevatten als: de Red Light District buurt van Amsterdam, muziek, prostituees en toeristen. In de afgelopen editie staan veel tijdloze artikelen, de 2de uitgave zal iets meer actuele artikelen met zich mee brengen.”
Behoorlijk grote namen hebben een toevoeging geleverd aan het Vos magazine. Pepijn Lanen (DJVT), James Worthy en Piet Parra (Rockwell), hoe kwam dat zo?
“Haha dat zijn gewoon vrienden van me. Pieter Parrra ken ik van het skateboarden en Pepijn en James van de kroeg.”
Haal jij je inspiratie ook uit andere (online) magazines?
“Het klinkt heel slecht, maar ik lees zelf eigenlijk helemaal niks. Ook kijk ik niet op online magazines als Hypebeast of Highsnobiety. Het kan m’n interesse niet vasthouden. Het enige dat ik echt volg is voetbal, skateboarden en een krantje. Ik heb een tijdje half in Antwerpen gewoond. In mijn huis stond geen televisie en had ik geen internet. Toen kocht ik uit verveling echt alle Nederlandse magazines tot de Privé en de Revue aan toe haha.”
Als je dat voor bladen hebt gelezen dan heb je vast wel een mening over een bepaalde BN’er?
“Als je er toch naar vraagt. Ik vind Sylvana Simons echt een naar, narcistisch mens. Zij weet elke onderwerp bij de DWDD zo te draaien dat het over feminisme, rascisme en vooral haar zelf gaat en hoe gelukkig ze daar mee is; een vreselijke vrouw”
Haha ja daar kunnen wij wel in komen. Is er voor jou iets veranderd na je eerste magazine?
“Er is helemaal niks veranderd, behalve dan dat er een last van m’n schouders is gevallen. Zo van fuck it, ik heb het gewoon gedaan! Laatst fietste ik door de Negen straatjes en riep een gast: “He Vos, sick blad” Dat is toch leuk, dat andere mensen het tof vinden.”
Wat zijn de Amsterdamse plekken waar jij je biertje drinkt?
“Soms de Lux, soms de Tripple en soms de Pacific. Maar het liefst bij bar Van Wou. Een bruine kroeg in de Van Woustraat om lekker voetbal te kijken, perfect. Vroeger was ik veel te vinden de Ludwig en de Chicago Social Club, maar daar kom ik minder. In de Savoy kom helaas eigenlijk ook nooit meer. Maar dat komt omdat mijn vrienden daar nooit heen willen. En de Escape daar kom ik al helemaal niet, echt voor geen miljard, dat is echt de vreselijkste tent van de wereld. Club Nyx daarentegen is wel echt een sicke tent, lekker ronddolen op de zoldertjes daar.”
Heb je nog tips voor goede spots om te eten?
“Ik hou van simpel goed eten zonder veel gezeur met reserveren enzo. Café restaurant Amsterdam op het Watertorenplein is een fijne plek. Net als Foodware op de Looiersgracht. Goede locaties om lekker met je vrienden wat te eten. Simpel en goed, zonder gezeur met rijen. Daar hou ik van.”
Geef je om status?
Ik hou van mooie spullen, maar je zult geen Rolex om mijn pols zien hangen. Ik ben sowieso niet zo een horloge man, geef mij maar ringen en kettingen. Alles wat ik heb is binnen twee dagen vintage. Mijn Nike’s zijn binnen twee dagen smerig. Ik haal dan ook bijna al m’n kleding bij tweedehandswinkels of krijg het van vrienden die kledingmerken hebben. Basic kleding zonder opdruk, dat is mijn ding. En om auto’s geef ik ook niks, ik zie het verschil gewoon niet.
Tot slot, wat zou jij mensen nog mee willen geven?
“Eigenlijk niks. Ik snap zelf nog helemaal niets van het leven en probeer het allemaal nog uit te vogelen. Hoe het nou echt werkt. En ik denk dat ieder dat voor zichzelf moet doen.”
