Zodra je binnenkomt lopen bij Brooks, merk je dat er weinig hoeft of moet. De ober vraagt netjes waar je wilt zitten, maar zelf uitzoeken mag ook hoor. Wanneer je gewoon even lekker wilt eten met vrienden, vriendinnen, ouders, opa of oma, zonder al te veel poespas is Brooks Amsterdam een aanrader. Eerlijk, met vrijwel elk gezelschap zou je kunnen eten bij dit restaurant in Amsterdam-Zuid.
Het restaurant is bedacht met het principe van ‘cravings’ in het achterhoofd – gerechten waar je op ieder moment van de dag naar uit kan kijken. Voor sommige mensen is dat een flink stuk Rib-eye, voor andere een Crispy Chicken Burger. Mocht je meer een chocolade of zoetigheid fan zijn, dan kun jij de hele dag uitkijken naar de Baileys Parfait (met zeezoutcaramel-crunch) of de Grapefruit Champagne Sorbet. Hoe dan ook, voor elke craving wil Brooks een oplossing bieden, ongeacht welk tijdstip. Want ook met de lunch kun je natuurlijk verlangen naar een Philly Cheese Steak.
Op een vroege doordeweekse avond besloten wij om op zoek te gaan naar onze cravings. De avond begint met een borreltje (alcoholvrij, kan ook gewoon hè) en een veel te late blik op het menu. Nadat de ober twee keer attent bij onze tafel staat, beginnen we toch maar de kaart te inspecteren. Alhoewel cravings heerlijk zijn, blijft het toch een doordeweekse dag. De kaart leert ons snel dat je ook prima kunt craven naar een Burrata (shout-out naar Wikipedia; “De buitenkant is gemaakt van mozzarella en de binnenkant is een combinatie van mozzarella en room, waardoor de kaas een zeer romige en zachte smaak krijgt”) of Ravioli.
De Burrata komt met gekonfijte cherrytomaten, small greens, balsamico-vinagraitte, toast, pijnboompitten. Het gerecht is goed op smaak, de Burrata zelf had iets eerder de koelkast uit gemogen zodat de buiten- en binnenkant iets smeuïger werden.
Zittend in de serre aan de voorkant van het restaurant kom je overigens bijna niet aan eten toe – de Beethovenstraat heeft veel te bieden, zoals bijvoorbeeld hele dikke Porsches die over de trambaan scheuren. Voor ronde twee draaiden we de stoelen weer even richting de tafel, zodat het eten ook de gewenste aandacht kreeg.
Ravioli, gevuld met beurre noisette, parmezaan en paddestoelen mix. Raar verhaal, maar we hebben van Brooks Amsterdam een Italiaanse topper weten te maken – waarschijnlijk waren mijn cravings gefocust op Italië. Aan de andere kant van de tafel werd overigens gekozen voor de Brooks Burger (huisgedraaide beef burger, cheddar, bacon, tomatensalsa, sla, burgersaus), die heerlijk rook en er prima uit zag. Zo zie je maar weer, bij Brooks komen alle cravings tot een goed einde.
Ben je meer van Rotterdam dan van Amsterdam-Zuid? Ook in Rotterdam hebben we flink wat restaurants bezocht, zoals bijvoorbeeld Meatcave, waar je eet zonder menukaart.
