Restaurant Lt. Cornelis zit goed verstopt in de Voetboogsteeg, niet te verwarren met de Handboogsteeg waar je vaak tot ‘s avonds laat in de Dolly hangt. Zodra je binnenkomt word je overrompeld met ‘Hollandse Klassiekers’ van Hollandse Meesters – op de grootste is Luitenant Cornelis Michielsz te zien, waarnaar het restaurant vernoemd is. Op hun eigen website verwoorden zij het zo mooi (samenvatting: Hollandse klassiekers met een moderne twist), dat wij wel moesten kijken of het allemaal wel Hollands én modern genoeg is.
De voorgerechten (Ossenworst, Wortel, Kabeljauw) op de kaart, lijken rechtstreeks van het feestje van je tante af te komen, maar niks is minder waar. Er wordt zo gekookt, dat elk gerecht dat je denkt te kennen je compleet verrast. Het restaurant, dat voorheen een studentenkroeg was, heeft de eigenaar tijdens de verbouwing ook flink verrast. Van een authentieke trap tot een schitterend dakraam – het zat allemaal dichtgetimmerd en kwam pas tevoorschijn tijdens de verbouwing.
Wij begonnen ons diner met oer-Hollandse haring, met verschillende bereidingen van biet. Gecombineerd met een goed vette wijn uit Maastricht, kwamen alle windstreken samen op ons bord, in Amsterdam.
Onze volgende gang was heerlijk zachte kabeljauw wang. Wederom met een bietensaus, maar nu ook met kort aangezette Hollandse garnaaltjes en zeekraal. Als je je afvraagt waarom je zo vaak Hollands hebt gelezen, raden wij je aan om even langs te gaan – dan begrijp je ook direct waarom wij het ouderwets Hollands gezellig hadden.
Volgende gang: Entrecote, getrancheerd en begeleid door drie variaties van ui, waarvan de ui gevuld met kaas toch wel de meeste indruk maakte. Bij ons wijnarrangement dit keer geen wijn van Nederlandse bodem. Alsnog, de wijnen van Edd (verhuisd naar het altijd warme Algarve) zijn wel onder toeziend oog van een Nederlander van druif tot fles gegaan.
Al met al is Lt. Cornelis een beter bewaard geheim dan de reden waarom je ooit matching regenjassen van de ANWB zou nemen (écht Hollands, snap je?). Vandaar dat je dit restaurant niet over mag slaan als je je buitenlandse vrienden (of collega’s) een Hollandse keuken wilt laten proeven waar je trots op kunt zijn. Want laten we eerlijk zijn, elke keer aankomen met kroketten of stamppot is ook zo saai.
